ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

Θα ήθελες να είσαι «φυσιολογικός»;

Τι θα κάναμε αν υπήρχε κάποιος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσαμε να είμαστε

«φυσιολογικοί»; Λοιπόν, είμαι σίγουρος πως οι άνθρωποι γύρω μας, οι γονείς και οι δάσκαλοί μας, θα ήταν τρομακτικά χαρούμενοι και θα έλεγαν « Αλληλούια! Θα τους κάνουμε φυσιολογικούς αμέσως τώρα! ». Και για πάρα πολύ καιρό ήθελα και εγώ διακαώς να είμαι φυσιολογικός. Η ζωή με ειδικές ανάγκες είναι καταθλιπτική και ανελέητη.

Τώρα όμως, ακόμα κι αν κάποιος έφτιαχνε ένα φάρμακο που να γιατρεύει τον αυτισμό, ίσως να επέλεγα να μείνω όπως είμαι. Γιατί άλλαξα και σκέφτομαι με αυτό τον τρόπο;

Για να μη μακρηγορήσω, έχω μάθει ότι κάθε ανθρώπινο πλάσμα, με ή χωρίς ειδικές ανάγκες, είναι υποχρεωμένο να μοχθήσει για να κάνει ότι καλύτερο μπορεί, και ότι μοχθώντας για την ευτυχία θα φτάσεις σ’ αυτήν. Για εμάς, βλέπετε ο αυτισμός είναι κάτι φυσιολογικό και έτσι δεν μπορούμε καν να είμαστε σίγουροι για το πως είναι το δικό σας “φυσιολογικό”. Αν όμως μπορέσουμε να μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας, δεν είμαι σίγουρος ότι έχει σημασία αν είμαστε φυσιολογικοί ή αυτιστικοί.

Από το βιβλίο «Γιατί χοροπηδώ»

Naoki Higashida

Σκεπτόμενοι την Παγκόσμια Ημέρα των Ατόμων με Αναπηρία, ως άνθρωποι και δευτερεύων ως θεραπευτές, οφείλουμε να δείξουμε έμπρακτα, με σεβασμό και αγάπη τη βοήθεια μας, στον αγώνα που δίνουν καθημερινά τα άτομα με αναπηρία. Έναν αγώνα αδιάκοπο, πολλές φορές άνισο με συνεχείς προκλήσεις και προσαρμογές.

Θα θέλαμε λοιπόν να υπενθυμίσουμε, σε όλους εμάς, την υποχρέωση που έχουμε ώστε τα άτομα αυτά, να επιτύχουν τη βέλτιστη ποιότητα ζωής.

Δήμου Δημήτριος

Εργοθεραπευτής – Φυσικοθεραπευτής Διευθυντής Θεραπευτικών Τμημάτων ΚΑΑ Διάπλαση