O ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ Α.Ε.Ε.

Μετά από ένα αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο αρκετές δυσκολίες εμφανίζονται στον ασθενή επηρεάζοντας σε μεγάλο βαθμό τις ικανότητες του.
Προβλήματα επικοινωνίας αλλά και διαταραχές κατάποσης αντιμετωπίζονται από λογοθεραπευτή
ο οποίος σχεδιάζει εξατομικευμένο πρόγραμμα  δομημένων θεραπειών και
αποκατάστασης προσαρμοσμένα στην προσωπικότητα και στις  ανάγκες κάθε
ασθενούς. Η δυσκολία στην παραγωγή της ομιλίας  μπορεί να είναι είτε αποτέλεσμα
παράλυσης των μυών που εμπλέκονται στην παραγωγή του σχηματισμού της
φωνής, της άρθρωσης και της προσωδίας είτε να προέρχεται από βλάβη στην
περιοχή παραγωγής ή αντίληψης του λόγου (αφασία). Ένα θεραπευτικό πρόγραμμα
στοχεύει στην λειτουργική αποκατάσταση των δεξιοτήτων λόγου, το οποίο
περιλαμβάνει και εναλλακτικούς  τρόπους   επικοινωνίας (εικονογραφημένοι πίνακες,
λογισμικό υπολογιστή ,3D αλφάβητο).

ΔΥΣΦΑΓΙΑ  είναι η διαταραχή της φυσιολογικής διαδικασίας κατάποσης, δηλαδή της
μεταφοράς της τροφής και των υγρών από τα χείλη έως το στομάχι.
Η κατάποση είναι μια περίπλοκη διαδικασία, για την εκτέλεση της oποίας
συντονίζονται 50 περίπου  ζεύγη μυών και μεγάλος αριθμός νεύρων. Διακρίνεται σε τρεις στάδια: Στοματική φάση, Φαρυγγική φάση ,Οισοφαγική φάση .Οι συνέπειες
της διαταραχής της δυσφαγίας, μπορεί να επιβραδύνει ή να αναστείλει την
αποτελεσματικότητα ενός θεραπευτικού προγράμματος αποκατάστασης,
απειλώντας, όχι μόνον την υγεία, αλλά και τη ζωή του ασθενούς.

Επιπτώσεις Προβλημάτων Κατάποσης μετά από Α.Ε.Ε.:

Μη επαρκής  κατανάλωση  τροφών πλούσιων  θερμιδικά , λόγω δυσκολίας, με
ακόλουθα  συνοδά προβλήματα τον υποσιτισμό και την απώλεια βάρους του
ασθενούς .
Κακή διατροφική κατάσταση ή αφυδάτωση λόγω δυσκολίας διαχείρισης υγρών ή
στέρεων τροφών.
Αμηχανία ή απομόνωση σε κοινωνικές εκδηλώσεις που περιλαμβάνουν γεύμα λόγω
δυσκολιών.
Κίνδυνος εισρόφησης (aspiration)   κατά την οποία ο βλωμός ή  τα υγρά περνούν
από τον λάρυγγα στην τραχεία και καταλήγουν στους πνεύμονες, οδηγώντας  σε
πνευμονία και χρόνια πνευμονοπάθεια.

Ο καλύτερος τρόπος περιορισμού του κινδύνου εισρόφησης είναι η πλήρης
αξιολόγηση του μηχανισμού κατάποσης από ΩΡΛ μέσω απεικονιστικών μεθόδων
εξέτασης  και ειδικό λογοθεραπευτή, οι οποίοι θα εντοπίσουν το πρόβλημα, θα
οργανώσουν το κατάλληλο θεραπευτικό πλάνο για τη βελτίωση της κατάποσης και
θα ορίσουν τις καταλληλότερες και ασφαλέστερες τροφές και υγρά ανά περίπτωση.
Ωστόσο, ο ίδιος ο ασθενής μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του κάνοντας κάποια απλά
βήματα προς τη βελτίωση της διαδικασίας κατάποσης, παράλληλα με τις οδηγίες του
λογοθεραπευτή του.

ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ/ΟΙΚΕΙΟ  ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.

• Μιλήστε με σύντομες και σαφείς προτάσεις, χρησιμοποιώντας χειρονομίες, αν το άτομο έχει δυσκολία κατανόησης.
• Δώστε στον ασθενή περισσότερο χρόνο για να μιλήσει και αποφύγετε να τον αναγκάσετε να βιαστεί ή να προσπαθήσετε να ολοκληρώσετε εσείς την πρότασή του.
• Προσέξτε το μήνυμα που προσπαθεί να μεταδώσει το πρόσωπό του, όχι μόνο τα λόγια του.
• Ενθαρρύνετε το άτομο να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο ανεξάρτητο, (εάν αυτό είναι εφικτό) επιδρώντας θετικά ταυτόχρονα και στην ψυχολογία του.
• Ενθαρρύνετε το άτομο να επικοινωνήσει, έστω και αν αυτό απαιτεί πολύ χρόνο.
• Παρέχετε έναν πίνακα με μαρκαδόρο σε περίπτωση που τα γνωστικά του ελλείμματα είναι ήπια, ώστε να επικοινωνείτε μέσω γραφής.

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ:
Η έγκαιρη συμβολή από λογοθεραπευτή , συνεισφέρει στην αποφυγή  δευτερογενών
συνεπειών  του ασθενούς όπως άρνηση λεκτικής  επικοινωνίας και χαμηλή
αυτοεκτίμηση.

Έλενα Τραχανά
Επιστημονικός Συνεργάτης Κέντρου Αποκατάστασης και Αποθεραπείας «Διάπλαση» Καλαμάτας.