Σήμερα θυμόμαστε την Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης (World Osteoporosis Day)

Στυλιανός Βελονάς

Διευθυντής Τμήματος Φυσικής Ιατρικής & Αποκατάστασης, 401 Γ.Σ.Ν.Α

Συνεργάτης Κέντρου Αποκατάστασης “Διάπλαση”

Το Παγκόσμιο Ίδρυμα για την Οστεοπόρωση (International Osteoporosis Foundation) έχει θεσπίσει την 20 Οκτωβρίου κάθε έτους ως Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης, με ταυτόχρονες εκδηλώσεις σε 90 χώρες παγκοσμίως!

Ο σκοπός είναι να ενημερωθεί το ευρύ κοινό σχετικά με την πρόληψη, τη διάγνωση και την αντιμετώπιση της Οστεοπόρωσης.

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε:

International Osteoporosis Day: http://worldosteoporosisday.org/about-osteoporosis

Facebook: https://www.facebook.com/worldosteoporosisday

Σύλλογος Σκελετικής Υγείας “Πεταλούδα”: http://osteocare.gr/

Με βάση το IOF, 1 στις 3 γυναίκες και 1 στους άνδρες άνω των 50 ετών είναι σε πολύ υψηλό κίνδυνο να υποστεί ένα οστεοπορωτικό κάταγμα στο μέλλον.

Γνωρίζουμε όμως αρκετά για την Οστεοπόρωση?

Η οστεοπόρωση είναι ένα συστηματικό νόσημα που χαρακτηρίζεται από χαμηλή οστική μάζα και επιδείνωση της μικροαρχιτεκτονικής οστικής δομής με αποτέλεσμα την αυξημένη ευθραυστότητα των οστών και την πρόκληση αναίτιων καταγμάτων.

Η νόσος αφορά σε μεγάλο ποσοστό τις γυναίκες που έχουν περάσει στην εμμηνόπαυση αλλά δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι οστεοπόρωση μπορεί να αναπτύξουν άνθρωποι και των δύο φύλων και όλων των ηλικιών. Ο κύριος κίνδυνος από την οστεοπόρωση αφορά στην εύκολη πρόκληση καταγμάτων. Οι συνήθεις θέσεις που εντοπίζονται είναι το ισχίο, η σπονδυλική στήλη και η πηχεοκαρπική άρθρωση και συνοδεύονται από σημαντική νοσηρότητα και αύξηση της θνητότητας.

Η διάγνωση της οστεοπόρωσης γίνεται από τον ειδικό ιατρό (ορθοπαιδικό, ενδοκρινολόγο, φυσίατρο, ρευματολόγο κ.α.) ο οποίος θα εκτιμήσει τον ασθενή και θα αξιολογήσει μία σειρά παρακλινικών εξετάσεων, αιματολογικών και απεικονιστικών.

Η θεραπεία και η πρόληψη της οστεοπόρωσης είναι πολύπλευρη, εξαρτάται από την αιτία που την προκαλεί και στοχεύει στη μείωση του κινδύνου για κάταγμα. Μπορεί να περιλαμβάνει: α) διάφορες κατηγορίες αντιοστεοπορωτικών φαρμάκων, β) κατάλληλη διατροφή, γ) προσαρμογή των καθημερινών συνηθειών, δ) ειδική θεραπευτική άσκηση και ε) χρήση βοηθητικών μέσων.

Η οστεοπόρωση είναι μία πολύ συχνή πάθηση η οποία ελλοχεύει σημαντικούς κινδύνους για την υγεία και την ποιότητα ζωής του ασθενή.

Είναι πλέον ξεκάθαρο στην διεθνή ιατρική πρακτική ότι η πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση αποτελούν και την απαραίτητη βάση της αποτελεσματικής αντιμετώπισης.