Η αποκατάσταση μετά από Εγκεφαλική Βλάβη παραμένει μια μεγάλη πρόκληση.

Ιατρική Αποκατάσταση ατόμων με διαταραχές ανώτερων εγκεφαλικών λειτουργιών μετά τραυματικές ή παθολογικές βλάβες (Υπολειμματική ΚρανιοΕγκεφαλική Κάκωση (Κ.Ε.Κ.) ή/& Νόσο Alzheimer)

Η  ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ  ΒΛΑΒΗ  είτε τραυματικής αιτιολογίας  (Κ.Ε.Κ.)  είτε  εκφυλιστικής αιτιολογίας  (Νόσος Alzheimer) οδηγεί   προοδευτικά  σε  :

  • περιορισμό της ικανότητας για αυτόνομη διαβίωση του ατόμου
  • αυξημένη  εξάρτηση  του από βοηθό στις  δραστηριότητες καθημερινής ζωής

Η αποκατάσταση μετά από Εγκεφαλική Βλάβη παραμένει μια μεγάλη πρόκληση.  Είναι γνωστό ότι  15 %  Κ.Ε.Κ.  ακολουθούνται από  ΜΟΝΙΜΑ  &  ΣΟΒΑΡΑ  Ελλείμματα ενώ το 85 %  Κ.Ε.Κ.  είναι  ΗΠΙΑΣ  βαρύτητας κάκωση αλλά συνοδεύονται με ελλείμματα, ή διαλάθουν αδιάγνωστες !!
            Μετά  από  Κ.Ε.Κ. παρατηρούνται  Σωματικές/Φυσικές/Αισθητικές  Αλλαγές, Γνωστικές  Αλλαγές,  Συναισθηματικές – Συμπεριφεριολογικές  Αλλαγές  και  ΑΛΛΑΓΗ  ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ  (Boellon, 2011,   HibbardM., 2011)
Η  διάχυτη αξονική βλάβη  επηρεάζει  την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ.  Υπάρχουντρεις  βαθμίδες διάχυτης αξονικής βλάβης  :

  • Grade1 κυριαρχείται από μικροσκοπικές αλλαγές στη λευκή ουσία του φλοιού, στο μεσολόβιο, στο εγκεφαλικό στέλεχος και στην παρεγκεφαλίδα.
  • Grade2 διακρίνεται από απομονωμένες εστιακές βλάβες στο μεσολόβιο και το
  • Grade3 επικρατούν οι εστιακές αλλοιώσεις στο «ρυγχικό» εγκεφαλικό στέλεχος (Dilley  M., 2011)

Οι ΝευροΨυχιατρικές (Ν/Ψ) επιπτώσεις των Κ.Ε.Κ. στην ΠΟΙΟΤΗΤΑ  ΖΩΗΣ & την επίτευξη των προσδοκιών (π.χ. επιστροφή στην εργασία) ξεπερνάνε εκείνες των ΦΥΣΙΚΩΝ ομολόγων τους (Dilley  M., 2011)
Θα σταθούμε στην ΠΡΟΝΟΣΗΡΗ προσωπικότητα και στις Ν/Ψ επιπτώσεις των Κ.Ε.Κ. γιατί εκεί παίζεται το παιγνίδι της εξάρτησης και οι πιθανότητες επιστροφής σε ανεξάρτητη ή ως ποιού βαθμού προστατευμένη διαβίωση.
Οι  καταστάσεις της  ΠΡΟΝΟΣΗΡΗΣ   ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ που  συνδέονται με  Ν/Ψ ελλείμματα μετά Κ.Ε.Κ. είναι  : η xρήση ουσιών / κατάχρηση alcohol, η παραβατική συμπεριφορά / εγκληματολογικό ιστορικό, το ψυχιατρικό ιστορικό (Machameretall, 2003), η κοινωνικο – οικονομική κατάσταση  (Binder, 1996) και οιπεποιθήσεις – εκπαίδευση – στάση ζωής (Wood, 2004).
Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι τα άτομα που βιώνουν τη βλάβη  τους ως «πράξη του Θεού» έχουν λιγότερα ψυχιατρικά συμπτώματα από εκείνους που έχουν καθηλωθεί στο στάδιο του θυμού και κατηγορούν ένα άτομο ή μια οργάνωση για την Κ.Ε.Κ. τους και πιθανό διεκδικούν αποζημίωση.
Είναι εύκολα κατανοητό, ότι η  συνύπαρξη  Ν/Ψ  προβλημάτων μετά από Κ.Ε.Κ.  αυξάνει τη συχνότητα επανεισαγωγών (Marwitz J.H., 2001).
Είναι ενδιαφέρον και έχει αποδειχθεί από μεγάλες πολύχρονες μελέτες (7.485 ασθενείς για 22 χρόνια στην Αυστραλία –AnsteyK.J., 2004) & (30 χρόνια στη Φιλανδία– KoponenS., 2002) ότι υπάρχει σύνδεση / σχέση με την απώτερη εκδήλωση ψυχιατρικής κατάστασης και προηγηθείσας (γνωστής ή αδιάγνωστης)  ήπιας  Κ.Ε.Κ. (MooneyG., 2001).
Οι Φιλανδοί φτάνουν το μακροχρόνιο ποσοστό εμφάνισης ψυχιατρικής κατάστασης μετά από Κ.Ε.Κ. 48 – 61 % και από αυτούς το 33 % είναι μέσα στο 1ο έτος μετά την Κ.Ε.Κ.

Ν/Ψ   καταστάσεις   μετά  από  Κ.Ε.Κ.  είναι  :
1. Αλλαγές στην Προσωπικότητα  (Dilley  M., 2011) 
2. Γνωστικές  Διαταραχές :  25 – 70 %   η συχνότητα τους  (Vaishanavi  etall, 2009)  και αποτελούν το μεγαλύτερο & κυριότερο εμπόδιο για την επανένταξη  (McAlister, 2008)
3. Επιθετικότητα  (Schwarzbold  etall, 2008)
4α. Διαταραχές Διάθεσης – Κατάθλιψη  : 15–61 % η συχνότητα τους  & μεγάλη  ευμεταβλητότητα στην εμφάνιση και στα συμπτώματα  (Kim  et  all, 2007)
4β. Διαταραχές Διάθεσης – Μανία  :  η προηγηθείσα Κ.Ε.Κ. παραμένει ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου εμφάνισης διπολικής διαταραχής (Montensenet  all, 2007)
μικρά δείγματα  – η μανία αποτελεί μεγαλύτερο πρόβλημα από την κατάθλιψη   (Luxet  all, 2008)
5. Μεταδιασεισικό  Σύνδρομο  – Μέσης  Βαρύτητας  Κ.Ε.Κ. αφορά το 15 % του συνόλου των Κ.Ε.Κ., όπου παραμένουν επίμονα συμπτώματα  (Dilley  M., 2011)
6. Ψυχωσική  Διαταραχή : τα συμπτώματα / παραλήρημα / μετατραυματική Επιληψία συνθέτουν εικόνα που θυμίζει σχιζοφρένεια (Dilley  M., 2011)
7. Αγχώδεις   Διαταραχές  (Dilley  M., 2011 &  Moore  etall, 2006) :
7α. Διαταραχές  διαχείρισης  άγχους:  70 % η συχνότητα τους
7β. Διαταραχές  Πανικού :  4 – 17 % η συχνότητα τους
7γ. Φοβικές   Διαταραχές : 1– 10 % η συχνότητα τους
7δ. ΙδεοΨυχαναγκαστικές   Διαταραχές : 2 – 15 % η συχνότητα τους
7ε. Διαταραχή Μετατραυματικού Stress/ PostTraumaticStressDisorder(P.T.S.D.) : 3 –  27 % η συχνότητα του.

Ν/Ψ   καταστάσεις   μετά  από  Εγκεφαλική Βλάβη ή Κάκωση  : ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ  Παρεμβάσεις  Φαρμακευτική  Αγωγή   (Wardenetal2006,  Chew  & Zafonte, 2009).

  • Η προσεκτική νευροψυχιατρική αξιολόγηση πρέπει να προηγείται της ανάπτυξης του σχεδίου θεραπείας.
  • Αφού επιβεβαιωθεί η σωστή διάγνωση, το ότι η θεραπεία έχει αρχίσει να λαμβάνεται  και  ότι  η δόση της θεραπείας είναι αποτελεσματική ή έχει δοθεί για μια επαρκή δοκιμαστική περίοδο, τότε όλα πρέπει να επανεξεταστούν.
  • Κατά την επανεξέταση των φαρμάκων, είναι σημαντικό να τεθεί επανειλημμένα το ερώτημα ποιο φάρμακο δίνεται για ποιό σκοπό, ποια τα αποτελέσματά του και όπου δεν υπάρχει καμία επίδραση ή όφελος θα πρέπει να διακόπτεται η χορήγησή του.

Πρακτικά μιλώντας, κατά τη διαχείριση των νευροψυχιατρικών υπολειμμάτων της Κ.Ε.Κ. υπάρχει σειρά από αρχές που πρέπει να ληφθεί υπόψη.  Όπου είναι δυνατόν, ο ψυχίατρος θα πρέπει να περιμένει να δει πώς εξελίσσονται τα συμπτώματα και θα υπάρξει αυθόρμητη ανάνηψη.  Η φαρμακευτική αγωγή θα πρέπει να ξεκινήσει σε χαμηλές δόσεις και να τιτλοποιείται σταδιακά, αποφεύγοντας την πολυφαρμακία, όπου είναι δυνατόν.

Ιδιαίτερη προσοχή σχετικά με αλληλεπιδράσεις φαρμάκων, και ιδιαίτερα τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των αντιεπιληπτικών και της βαρφαρίνης, θα πρέπει να δοθεί. Οι ιατρογενείς επιδράσεις ορισμένων παραγόντων στην επιδείνωση της γνωστικής εξασθένισης, για παράδειγμα μέσω αντιχολινεργικών δράσεων ή την πρόκληση ακαθησίας με συνέπεια την επιδείνωση της διέγερσης, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την επιλογή κατάλληλων σκευασμάτων.

Οι ακόλουθες θεραπείες συνιστώνται για την κλινική αντιμετώπιση των νευροψυχιατρικών διαταραχών, με την επιφύλαξη ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να εξακριβωθεί η αποτελεσματικότητα  τους στον τραυματισμένο εγκέφαλο του  ασθενή :



Σ’ αυτούς τους πληθυσμούς ασθενών με εγκεφαλική βλάβη ή κάκωση, το πρόβλημα της ΠΟΛΥΦΑΡΜΑΚΕΙΑΣ δεν θα πρέπει να αγνοείται. Είναι επικίνδυνο, πάντα υπαρκτό  και πολυσύνθετο. Αφορά τη μη κανονική λήψη σωστών Φαρμάκων,τιςΣυνεργικές δράσεις Φαρμάκων, τις Παρενέργειες Φαρμάκων, την Τροποποιημένη Φαρμακοκινητική Δράση αλλά και την Τροποποιημένη  Ευαισθησία Υποδοχέων.

Ν/Ψ   καταστάσεις   μετά  από  Εγκεφαλική Βλάβη ή Κάκωση : Μη   ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ  Παρεμβάσεις   
Στους πληθυσμούς ασθενών με εγκεφαλική βλάβη ή κάκωση, ως συμπλήρωμα της φαρμακευτικής αγωγής και με στόχο τον έλεγχο / τη μείωση των επιπτώσεων των προβληματικών συμπεριφορών εφαρμόζονται και μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις. Τέτοιες είναι  :
*      Οι συγκινησιακά / συναισθηματικάπροσανατολισμένες παρεμβάσεις περιλαμβάνουν τη θεραπεία αναμνήσεων, τηθεραπεία επικύρωσης, την υποστηρικτική ψυχοθεραπεία, την αισθητηριακή ολοκλήρωση, που ονομάζεται επίσης snoezelenκαι  θεραπεία προσομοίωσης παρουσίας.

*      Οι  συμπεριφορικέςπαρεμβάσειςεπιχειρούν να προσδιορίσουν και να μειώσουν τις επιπτώσεις και τις συνέπειες των προβληματικών συμπεριφορών.

*      Οιγνωστικάπροσανατολισμένες θεραπείεςπεριλαμβάνουν τον προσανατολισμό στην πραγματικότητα και τη γνωστική επανεκπαίδευση και στοχεύουν στη μείωση των γνωστικών ελλειμμάτων. Ο προσανατολισμός στην πραγματικότητα συνίσταται στην παρουσίαση των πληροφοριών σχετικά με τον χρόνο, τον τόπο ή το πρόσωπο για να διευκολύνεται η  κατανόηση του ατόμου σχετικά με το περιβάλλον του και τον τόπο του/της σε αυτά.  Από την άλλη πλευρά η γνωστική επανεκπαίδευση προσπαθεί να βελτιώσει τις ελλειμματικές ικανότητες με  την άσκηση των νοητικών ικανοτήτων.   Έχουν δείξει κάποια αποτελεσματικότητα βελτιώνοντας τις γνωστικές ικανότητες, (NealM, 2003,  ChungJ.C., 2002). Υπάρχουνορισμένες μελέτεςόπου τα ευνοϊκά αποτελέσματα ήταν  παροδικά και  άλλες όπου αναφέρουν αρνητικές επιπτώσεις, όπως απογοήτευση.(BallardCH., 2009).

*      Οιπροσανατολισμένες  στη διέγερση θεραπείεςπεριλαμβάνουν εφαρμογές / χρήση  τέχνης,  μουσικής, δράσεων με κατοικίδια ζώα, άσκηση, καθώς και κάθε άλλου είδους ψυχαγωγικές δραστηριότητες. Η διέγερση έχει μέτρια στήριξη για τη βελτίωση της συμπεριφοράς, της διάθεσης, και, σε μικρότερο βαθμό, της λειτουργικότητας.  Παρ ‘όλα αυτά, τόσο σημαντικό όσο οι επιδράσεις αυτές είναι, η κύρια υποστήριξη για τη χρήση των θεραπειών διέγερσης είναι ο σεβασμός  της ρουτίνα του ατόμου. (BallardC.H., 2009)


Η διαχείριση  ΑΣΘΕΝΗ σε ΦΥΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ αποτελεί  ιδιαίτερο κεφάλαιο και δεν αναπτύσσεται στην παρούσα αναδρομική μελέτη. Είναι όμως απαραίτητο να αναφερθεί ότι η διαδικασία Αποκατάστασης ατόμων με εγκεφαλική βλάβη ή κάκωση αναπτύσσεται σε διαφορετικές φάσεις :

  • Οξεία Φάση  
  • Υποξεία  Φάση  
  • Χρόνια  Φάση 

Οι Θεραπευτικές Παρεμβάσεις με τη απαραίτητη καθοδήγηση από ιατρό Φ.Ι.Απ. σε άτομα με υπολειμματική Κ.Ε.Κ. ή Άνοια και ήπιες έως βαριές Ν/Ψ καταστάσεις αφορούν :  

  • Νοσηλευτική
  • Νευρο Ψυχολογική
  • Κινητική /  Φυσιο Θεραπευτική
  • Εργο Θεραπευτική
  • Λογο Θεραπευτική
  • ΚοινοτικήςΕπανένταξης //Community based Rehabilitation

Ιδιαίτερα επιπλέον προβλήματα που θα πρέπει να συνυπολογισθούν σχετίζονται με :

  • Γήρανση  πληθυσμού μόνιμο πρόβλημα Δημόσιας Υγείας
  • Όλοι έχουν δικαίωμα στην ΥΓΕΙΑ & στην ΠΟΙΟΤΗΤΑ  ΖΩΗΣ
  • ΑΝΟΙΑ, η προοδευτική έκπτωση των Γνωσιακών, Λειτουργικών &  Κοινωνικών  Ικανοτήτων  του   ανθρώπου, να μην μένει αδιάγνωστη αλλά να μην γίνεται υπερδιάγνωση.
  • Συνοσηρότητα άλλων εκφυλιστικών νοσημάτων (του Κ.Ν.Σ. π.χ. Νόσος  Parkinson, του Μυοσκελετικού π.χ. Ρ.Α., κ.α.)

Τα άτομα με υπολειμματική Κ.Ε.Κ. ή Άνοια και ήπιες έως βαριές Ν/Ψ καταστάσεις δεν είναι δυνατόν να επιστρέψουν στο οικογενειακό περιβάλλον ή πολύ περισσότερο σε συνθήκες αυτόνομης διαβίωσης και εργασίας.  Επιβαρύνεται το οικογενειακό και κατά συνέπεια το κοινωνικό περιβάλλον.
Όταν πρόκειται για χώρα του 3ου κόσμου ή των αναπτυσσόμενων χωρών, οι κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες αποτελούν ένα παραπάνω ανυπέρβλητο – μερικές φορές – εμπόδιο.

ΑΝΑΓΚΕΣ  –  ΒΑΣΙΚΕΣ  ΑΡΧΕΣ

  • ΌΧΙ στο φορτίο της Οικογένειας
  • ΌΧΙ στις «Αποθήκες Γερόντων»
  • ΝΑΙ στην προσθήκη Ζωής στα  χρόνια

ΑΝΑΓΚΕΣ  –  ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ   απαραίτητες

  • Ιατρική  Περίθαλψη
  • Υπηρεσίες  Πρόνοιας
  • Ασφαλιστικές & Νομικές  Υπηρεσίες
  • Δημιουργική Απασχόληση
  • Διαχείριση Ελεύθερου Χρόνου

ΑΝΑΓΚΕΣ  –  ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ  προς  ανάπτυξη

  • Πρόγραμμα  Βοήθειας  στο  Σπίτι
  • Ανεξάρτητη  Διαβίωση
  • Προστατευόμενη  Διαβίωση
  • Ξενώνες
  • Νοσοκομείο Ημέρας
  • Εξατομικευμένα Προγράμματα
  • Kαλύτερο Επίπεδο Αποκατάστασης
  • Εκπαίδευση  Φροντιστών

                 ΡουμελιώτηςΔ., 1993,  Anderson C., 2002,   Geddes J.M.L., 2002


Αποκατάσταση βασισμένη στην Κοινότητα (C.B.R.)  &  ΝευροΨυχιατρική Αποκατάσταση

Το έργο της C.B.R. για άτομα με Κ.Ε.Κ. οφείλει να είναι ολιστικό και να  στοχεύει στην κοινοτική συμμετοχή και ολοκλήρωση. Οι βάσεις και οι μεθοδολογίες υποστήριξης της επανένταξης, εμπειρικά τεκμηριωμένες ακολουθούν το Μοντέλο ΑυτοΥποστηριζόμενης Αποκατάστασης (H.H.S.R. : HolisticHabitandSelfRehabilitationΜodel)  (MartelliM.F., 2012)
H.H.S.R. : Holistic Habit and Self Rehabilitation Model
1.    Υπολογίζει την υπολειμματική εγκεφαλική βλάβη και την ικανότητα αυτόνομης διαβίωσης. (η επανεκπαίδευση τους είναι αληθινή πρόκληση της αποκατάστασης)
2.    Είναι ένα βιο-ψυχο-κοινωνικό μοντέλο που συνυπολογίζει  την καταστροφική αντίδραση, την προσαρμοστική αναπηρία, την νευροπλαστικότητα, την ανικανότητα και τις θέσεις των θεραπευτικών κινημάτων
3.    Συνυπολογίζει ότι οι αρνητικές συναισθηματικές αντιδράσεις, η μάθηση και το προσδόκιμο είναι εξαιρετικά ισχυροί καθοριστικοί παράγοντες της λειτουργικής ανικανότητας
4.    Στοχεύει στην απλούστευση και ενσωμάτωση των βασικών ψυχοθεραπευτικών και στην εκμάθηση των αρχών που είναι απαραίτητες για τη βέλτιστη διαδικασία αποκατάστασης
5.    Δημιουργεί πρακτικές, χρηστικές στρατηγικές για την επανεκπαίδευση προσαρμοστικών γνωστικών, συναισθηματικών, συμπεριφορικών και κοινωνικών δεξιοτήτων  καθώς και στρατηγικών για την αντιμετώπιση κοινών εμποδίων στη χρήση μεθόδων που προάγουν την αποτελεσματική ανάκτηση δεξιοτήτων
6.    Στηρίζεται και ενσωματώνει βιβλιογραφικά, εμπειρικά, αναλυτικά δεδομένα και προάγει την ανάπτυξη στρατηγικών υποστήριξης των θεραπευτικών στόχων με την αξιοποίηση της χρήσης των  κοινωνικών  δικτύων
7.    Χρησιμοποιεί και συνδυάζει τις αρχές και πρακτικές της γνωστικής συμπεριφορικής  ψυχοθεραπείας

Τι σημαίνει «πετυχημένη» C.B.R. σε άτομο με Κ.Ε.Κ.

Κλινικοί ιατροί και ερευνητές έχουν εστιάσει την προσοχή στον προσδιορισμό του τι συνιστά την “επιτυχημένη” αποκατάσταση μετά από Κ.Ε.Κ..  (WheelerS., 2012)
Πολλοί ερευνητές θεωρούν  την κοινωνική ενσωμάτωση ως στόχος των επαγγελματιών αποκατάστασης και των προγραμμάτων  αποκατάστασης (EMcColl et al 1998,  Doig et al 2001).
Επιτυχημένη κοινωνική επανένταξη έχει περιγραφεί ως η περίπτωση που και τόσο η κοινότητα όσο και οι πελάτες είναι ευτυχισμένοι και παραγωγικοί  (EMcColl et al 1998).
Η ικανοποίηση από τη ζωή έχει επίσης θεωρηθεί ως σημαντικός δείκτης για την υγεία και ως μέτρο για την  έκβαση της αποκατάστασης (EΥπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών / DepartmentofHealthandHumanServices/ D.H.H.S. – U.S.A. 2001).
Μελέτη που εξέτασετην κοινωνική ενσωμάτωση και την ικανοποίηση από τη ζωή για μια περίοδο ενός έτους μεταξύ των ατόμων με σοβαρή Κ.Ε.Κ. ιδρύματος που παρείχε διεπιστημονικό πρόγραμμα C.B.R.κατέδειξε  βελτίωση τηςκοινωνικής ενσωμάτωσης αλλά ΟΧΙ μεταβολή στην αυτο-αναφερόμενη ικανοποίησή από τη ζωή στις 90 ημέρες παρακολούθησης  (E   WheelerS., 2007)
Η συμμετοχή είναι η βασική δομή της  Διεθνούς Ταξινόμησης Λειτουργικότητα (International Classification of Functioning- I.C.F.).
Μέσα στο I.C.F., αναπηρία θεωρείται  το αποτέλεσμα των τορπιλισμένων προσπαθειών για αλληλεπίδραση και συμμετοχή σε μια ποικιλία από περιβάλλοντα (EScherer  2002).
Έχει προταθείθεραπευτική προσέγγιση με βάση την κοινότητα που περιλαμβάνει εκπαίδευση και ανάδραση στο φυσικό περιβάλλον για την αντιμετώπιση θεμάτων όπως η κακή κοινωνική ευαισθητοποίηση και οι επακόλουθες κοινωνικά απαράδεκτες συμπεριφορές (E Hagen2003).
Από το 1999, οι ερευνητές επιμένουν να δίνουν έμφαση στην επανεκπαίδευση της κοινωνικής ικανότητας που περιλαμβάνει ομαδική θεραπεία & συμμετοχή της οικογένειας και να περιγράφουν τις επιπτώσεις των φτωχών κοινωνικών δεξιοτήτων  (κατάρρευση της οικογένειας, καταστροφή σε φιλίες,
και περιορισμός τωνεπαγγελματικών ευκαιριών)  (E McNeny 1999).

 Ν/Ψ Αποκατάσταση : ανάλογα με το Άτομο / τα Προβλήματα  / το Πρόγραμμα

Κυριακή Γ. ΣΤΑΘΗ

Ιατρός Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης
MSC,MD,  PhD,  Senior F. E. Board of P.R.M.
Μέλος της Επιτροπής Εκπαίδευσης της Ε.Ε.Φ.Ι. Απ.

πηγή : kstathi.gr