Αναπνευστική Ανεπάρκεια

Αναπνευστική ανεπάρκεια, ICD-10 J96 είναι η κατάσταση κατά την οποία ο οργανισμός δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των ιστών και των οργάνων αυτού σε επαρκή επίπεδα Οξυγόνου.

Η μέτρηση των επιπέδων του οξυγόνου στον οργανισμό, γίνεται με την εξέταση των αερίων του αρτηριακού αίματος.
Όταν το επίπεδο του Οξυγόνου του αρτηριακού αίματος είναι μεταξύ 60 και 85 mmHg (στήλες υδραργύρου) υπάρχει υποξυγοναιμία.

Αν είναι κάτω από 60 mmHg υπάρχει αναπνευστική ανεπάρκεια.

Σημειώνεται ότι η φυσιολογική τιμή του Οξυγόνου είναι πάνω από 85 mmHg

Η αναπνευστική ανεπάρκεια διακρίνεται σε:

Οξεία
Χρόνια
Τύπου Ι (με φυσιολογικά επίπεδα διοξειδίου του άνθρακος)
Τύπου ΙΙ (όταν συνοδεύεται με αυξημένα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακος ή άλλως υπερκαπνία)
Ποιά είναι τα αίτια της αναπνευστικής ανεπάρκειας

Τα αίτια της αναπνευστικής ανεπάρκειας είναι ποικίλλα και πολυσυστηματικά. Συνεπώς, μπορεί να οφείλεται σε μείωση της ολικής ποσότητας του αέρα που εισέρχεται στον οργανισμό και σε αυτή την αιτία εμπεριέχονται παθήσεις που προσβάλλουν την κινητικότητα των πλευρών και των πνευμόνων, το νευρικό και το μυϊκό σύστημα. Μια άλλη διαταραχή που μπορεί να οδηγήσει σε αναπνευστική αναπάρκεια είναι όταν εισέρχεται αρκετή ποσότητα αέρα αλλά έχει μειωθεί η ικανότητα του πνεύμονα να ανταλλάσει επαρκώς το διοξείδιο του άνθρακα με το οξυγόνο όπως παρατηρείται στη χρόνια βρογχίτιδα και το άσθμα.

Ποια είναι τα συμπτώματα:
– Δύσπνοια. Δυσκολία στην αναπνοή συχνά συνοδεύει την αναπνευστική ανεπάρκεια. Ταχύπνοια (γρήγορη αναπνοή) μπορεί να συνυπάρχει.
– Σύγχυση, υπευερεθιστότητα, αλλά και πτώση επιπέδου συνείδησης, έως την εκδήλωση κώματος.
– Ταχυκαρδία και άλλες αρρυθμίες. Συνέπεια  της υποξαιμίας και της οξέωσης.
– Κυάνωση (μελάνιασμα) του δέρματος και των βλεννογόνων. Αποτελεί κλινική εκδήλωση της υποξαιμίας.
– Εστιακά ευρήματα από τους πνεύμονες. Χαρακτηριστικά της υποκείμενης νόσου, όπως στην πνευμονία, το πνευμονικό οίδημα, την ασθματική κρίση.

Διατηρούμενη σταθερά χαμηλή τιμή PaO2, οδηγεί σε ιστική υποξία με αποτέλεσμα τη δυσλειτουργία των οργάνων όλων των συστημάτων. Περισσότερο ευαίσθητος στην υποξία είναι ο εγκέφαλος με άμεση έκπτωση στις λειτουργίες του έως την εμφάνιση κώματος. Η χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια δεν εκδηλώνεται με την ίδια δραματική κλινική εικόνα καθώς η υποξαιμία συνήθως είναι ηπιότερη, ενώ έχουν αναπτυχθεί από άλλα συστήματα αντισταθμιστικοί αντιρροπιστικοί μηχανισμοί περιορίζοντας τη βαρύτητα των επιπλοκών. Εδώ κυριαρχεί η συμπτωματολογία από την υποκείμενη νόσο, αλλά και από τη φυσιολογική αντιρρόπηση.

Πώς την θεραπεύουμε

Η θεραπεία της αναπνευστικής ανεπάρκειας είναι η Οξυγονοθεραπεία. Ακόμα, φροντίζουμε να διατηρηθούν ανοικτοί οι αεραγωγοί δηλαδή οι σωληνοειδείς σχηματισμοί των πνευμόνων που είναι υπεύθυνοι για την είσοδο και την έξοδο του αέρα. Γιαυτό, ο εκούσιος βήχας, η φυσιοθεραπεία και η εισπνοή υδρατμών είναι μέτρα που βοηθούν στην αντιμετώπισή της. Ακόμα,ιδιαίτερα χρήσιμη στη θεραπεία της αναπνευστικής ανεπάρκειας είναι η χορήγηση βρογχοδιασταλτικών.

πηγή: www.emedi.gr